نام کتاب :چگونه مدرسه شاد داشته باشیم؟

نویسنده: موسی رضایی

سال چاپ :1386

ناشر:نیکان کتاب

توضیح کتاب:

مدرسه، نخستین جامعه‌ای است که کودک در آن گام می‌نهد و اولین تجربه‌های زندگی اجتماعی کودکان در محیط مدرسه فراهم می‌شود، اما فضاهای آموزشی در .

(ادامه  در ادامه مطلب)

 خانواده

خانواده اولين نهادي است كه انسان در آن رشد مي كند و تأثير مستقيم بر اعمال و رفتارها و نگرش ها و طرز تلقي هاي فرزندان دارد. برخي خانواده ها عموماً دنيا را مكاني قابل اعتماد، منظم، پيش بيني پذير، قابل مهار مي بينند. آن ها خود را با كفايت مي شمارند، ساير خانواده ها اطراف خود را محيطي خطرناك، نااستوار و متزل، غيرقابل پيش بيني مي انگارند كه خطر بالقوه در آن وجود دارد. بنابراين ديدگاه خانواده و رفتار اعضاي خانواده بر كودكان تأثير فراوان دارد.

 مدرسه شاد و با روح

مدرسه موقعيتي فراهم مي كند تا دانش آموزان بتوانند فارغ از دغدغه هاي بزرگ سالانه، زندگي را بازي و تمرين كنند و كم كم آماده شوند تا در زمين واقعي زندگي به اجرا درآورند.

خوشبختانه در کشوری زندگی می کنیم که دین مردممان اسلام است و در این دین مبارک اعیاد و ولادت ها و جشن های مختلفی برای شاد زندگی کردن مسلمان تعبیه شده است . می توانیم از این مناسبت های مبارک در کنار تقویت روح معنوی دانش آموزان در جهت شاداب سازی آن ها و تقویت روحیه مشارکت و همکاری و پویایی دانش اموزان استفاده کنیم.به اعیاد و جشن های اسلامی به چشم یک وظیفه برای انجام دادن نگاه نکنیم به چشم یک فرصت برای رسیدن به اهداف والای معلمی مان نگاه کنیم.

از هر فرصتی استفاده کنید

در طرح حیاط پویا حیات پایا ، حیاط و فضای مدرسه با رشته های مختلف ورزشی شاداب سازی می شود.
دیگر لازم نیست زنگ ورزش فرا برسد تا دانش آموز بتواند در فرصت بدست آمده بازی کند بلکه می تواند در زمان کوتاه زنگ تفریح با انواع بازی های لی لی ، دو ، توپ و تور ، دوز ، وسطی و بازی های ایستگاهی و پرش با نشاط بیشتر به کلاس بعدی برود. این طرح با شاداب‌سازی حیاط و فضای مدارس، زمینه مناسب جهت ساماندهی فعالیت‌های دانش‌آموزان در ساعات تفریح را فراهم می‌کرد تا دانش‌آموزان ضمن انجام فعالیت‌های بدنی ساده در حداقل زمان ممکن از فواید و اثرات ورزش و بازی بهرمند شوند.

بدون شک این تدبیر یکی از بهترین راهکارهای در جهت شاداب سازی مدارس بوده.به عنوان مثال در مدرسه ای که خودم معلم هستم نقش حیاط پویا را به وضوح مشاهده کرده ام.دانش آموزان از این طرح بسیار استقبال می کنند.

انسان نیاز به حرکت و جنبش دارد و بازی بخش مهمی از این نیاز است . هر فرد برای رشد ذهنی و اجتماعیه خود نیازمند اندیشه و تفکر است و بازی خمیر مایه ی این تفکر و اندیشه است . امادگیه جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات بخشی از فلسفه ی بازیه کودکان است . بنابراین بازی هر چه گسترده تر ، پیچیده تر و اجتماعی تر باشد کودک از مصونیت روانیه بیشتری برخوردار می شود . کشف دنیای اطراف بخش دیگری از فلسفه ی بازی است که کودک حس کنجکاویه خود را از این طریق می کند . بازی تن و روان کودک را ایمنی می بخشد و مسئولیت های اجتماعی واقتصادی را که در اینده باید تجربه کند به او می اموزد . کودک با بازی کردن موقعیتی به دست می اورد تا اعتقادات احساسات و مشکلات خود را پیدا کند و مهارتهای زندگی را بیاموزد .
رابرت وایت می گوید : ساعات زیادی را که کودکان صرف بازی می کنند نمی توان به هیچ وجه تلف شده تلقی نمود . بازی ممکن است شادی بخش باشد ولی در دوران کودکی یک کار جدی است .
بدون تردید بازی بهترین شکل فعالیت طبیعیه هر کودک محسوب می شود .
تعریف بازی : به هرگونه فعالیت جسمی یا ذهنیه هدف داری که به صورت فردی یا گروهی انجام پذیرد و موجب کسب لذت و اقناع نیازهای کودک شود بازی می گویند .

برای راهکار های مورد نظرتان به روحیات مخاطب توجه کنید

در سند تحول شش ساحت یا بُعد آموزشی و تربیتی آمده است، از ساحت اعتقادی و اخلاقی گرفته تا ساحت ی اجتماعی، زیستی، زیباشناختی و هنری. اگر در برنامه‌های درسی و تربیت به این موضوع پرداخته نشود، ناقص است یا اگر در مدرسه برنامه‌های اردویی و جمعی پیش‌بینی شود در دلش به موضوع شادی و نشاط، به عنوان یک اصل نگاه نشود، برنامه‌ها یک چیز اساسی کم دارد. وضع مطلوب برای تحول، پرداختن به تربیت وجودی در تمام ساحت‌ها و پاسخگویی به نیازهای فردی، خانوادگی، اجتماعی در تمام ابعاد است، لذا ایجاد شادابی و نشاط ااماتی دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها داشتن یک برنامه تربیتی جامع است. در ارتقای جایگاه معلمان نیز به همین صورت است؛ منزلت معلمان صرفا با معیشت‌ و رفاه حاصل نمی‌شود. من به این نتیجه رسیده‌ام که اگر به تمام مسائل آنان به صورت متعادل توجه نشود، افزایش حقوق، نه تنها موثر و انگیزاننده نیست، بلکه می‌تواند آثار عوامل دیگر را خنثی کند. اگر شما فکر می‌کنید، معلمان فقط با افزایش حقوق افراد توانمند و شادی می‌شوند کاملا در اشتباهید. اگر حقوق معلمان امروز چندین برابر حقوق فعلی شود، ولی به سایر مولفه‌ها، مثل احترام و کرامت انسانی، جایگاه اجتماعی و صلاحیت و توانمندی آنان بی‌توجهی شود، به ارتقا و جایگاه آنها و منزلت اجتماعی‌شان توجه نشود، صرفا پول نمی‌تواند رضایت حداکثری آنان را به دست آورد.

معلم یکی از ارکان اصلی برای حل این مشکل است.دانش آموزان در مدارس بیشتر زمان خود را در کنار معلمان و در ارتباط با انها هستند.این معلم است که جو و آهنگ حاکم بر کلاس را تعیین می کند.مسلما معلم خشک و جدی و بی روح که نگاهی از بالا به پاین داشته باشد نمی تواند این در این راه گامی موثر بردارد ، معلمی که خودش روحی افسرده و ناتوان داشته باشد شانس ناچیزی برای مراقبت و تقویت روح دانش آموزان خواهد داشت.پس ابتدایی ترین اقدام این است که معلمان این مشکل را در درون خود حل کنند.در گام دوم معلمان باید به دنبال روش های موثر بگردند و تقلید های کورکورانه از روش های تدریس تکراری و بدون خلاقیت را کنار بگذارند.

این مهم به یه درس خاص یا معلمان یک درس خاص برنمی گردد.هر درسی در میان درس ها از اهمیت درس ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.ما می توانیم از علایق دانش اموزان به دروس مختلف برای شاداب سازی تک تک دانش آموزان به روش هایی خلاقانه و مرتبط با حیطه کاری و درسی خودمان استفاده کنیم.

نقش معلم را در شاداب سازی جدی بگیریم.

زمانی که احساس کند خودش است و می‌تواند آزادی عمل، فکر و اندیشه داشته باشد. نکته بعدی مشارکت‌ها و کارهای گروهی آدم‌هاست که موجب شادی و نشاط می‌شود. اگر شادی را یک موضوع فردی بدانیم و از جمع بودن حذف کنیم، معنایی نخواهد داشت، شادی در جمع و مشارکت معنا پیدا می‌کند. آسان‌ترین راه شادی این است که یک فیلم یا کلیپ یا موسیقی شاد پخش کنیم و احساس کنیم توانسته‌ایم به وظیفه ملی و میهنی خود عمل کنیم؛ اما این نوع شادی‌ها موقتی و زودگذر است.

پس باید فکر چاره ای اساسی باشیم نه راه های ساده و گذرا

به دنبال تاثیر گذاری عمیق